„Wspomnienie jest formą spotkania”
Khalil Gibran
Nigdy nie ma dobrego momentu na pożegnanie bliskich nam osób, ale zawsze jest dobry czas, żeby otulić ich myślami. Zatem zatrzymajmy się na chwilę i wspomnijmy… Wspomnienia to dar – łączą nas tu na dole z Tymi tam na górze. Koją ból, przywołują uśmiech, potrafią czynić cuda. Pielęgnujmy je przywołując w myślach bliskich naszym sercom…
W dniu 14 września 2023r w kościele pw. Świętej Trójcy pożegnaliśmy naszą Koleżankę śp. Leokadię Borowiecką: nauczycielkę, koleżankę, przyjaciółkę. Ze Specjalnym Ośrodkiem Szkolno-Wychowawczym związana była od 15.10.1996r początkowo jako nauczyciel w internacie, od 15.09.1997r jako nauczyciel – terapeuta w zespołach rewalidacyjno-wychowawczych w Mnichowie. Rok 1997 był wyjątkowym dla Ośrodka, bowiem po raz pierwszy w historii oświaty polskiej edukacją objęto dzieci i młodzież niepełnosprawne intelektualnie w stopniu głębokim. Trudna misja tworzenia podwalin tej nowej formy kształcenia powierzona była osobom doświadczonym, kreatywnym, mającym już ugruntowany warsztat pracy, ale jednocześnie otwartych na zdobywanie nowych horyzontów. Wśród tych osób była także śp. Leokadia. Jej doświadczenie w pracy zespołów rewalidacyjno-wychowawczych w Mnichowie z grupą głęboko niepełnosprawnych uczennic można ocenić jako swoisty sukces pedagogiczny. Jej rzetelna praca potwierdziła, że miarą sukcesu nauczyciela dzieci z innymi potrzebami są kompetencje, głęboka wiedza, ale także umiejętność rozeznawania potrzeb, ograniczeń i zakresu możliwości podopiecznych. Ona znakomicie te umiejętności potrafiła łączyć. Wiedziała, że podstawą jej kontaktów z dziećmi jest właściwe wykorzystanie wiedzy, zaangażowanie, pomysłowość, tworzenie właściwego klimatu, pełnego akceptacji dla inności. Potrafiła dostrzegać u podopiecznych cechy, które odpowiednio rozwinięte stawały się atutami, walorem, które mogły w jakimś stopniu zrekompensować mnogość deficytów uniemożliwiających w pełni sprawne funkcjonowanie. A to świadczyło o Jej człowieczeństwie…
Karierę zawodową w Ośrodku zakończyła 31.08.2011r.
Jako koleżanka i przyjaciel – była niezawodna, jako nauczyciel i wychowawca – profesjonalna i wrażliwa. Taką ją zapamiętamy.
Społeczność
SOSW im. M. Grzegorzewskiej
w Jędrzejowie